ยะห์ยา อัลมัวะอ์ตะศิม (อาหรับ: أبو زكرياء المعتصم يحي بن الناصر; อะบู ซะกะรียาอ์ อัลมัวะอ์ตะศิม ยะห์ยา อิบน์ อันนาศิร; สวรรคต ค.ศ. 1236) เป็นเคาะลีฟะฮ์คู่แข่งแห่งรัฐเคาะลีฟะฮ์อัลโมฮาด[1] โดยครองราชย์ตั้งแต่ ค.ศ. 1227 ถึง 1229 พระองค์เป็นโอรสของมุฮัมมัด อันนาศิร[2] และพระอนุชาของยูซุฟที่ 2, เคาะลีฟะฮ์อัลโมฮาดหลังจากอับดัลลอฮ์ อัลอาดิล พระปิตุลาของพระองค์สวรรคต ยะห์ยาถูกสนับสนุนโดยชัยค์แห่งมาร์ราคิช แต่สองปีต่อมาพระองค์ถูกถอดถอนโดยอิดรีส อัลมะอ์มูน พระปิตุลาผู้อ้างสิทธิอีกองค์ หลังอิดรีสสวรรคตใน ค.ศ. 1232 ยะห์ยาครองราชย์ต่อ แต่อับดุลวาฮิดที่ 2 ลูกพี่ลูกน้องของพระองค์อ้างสิทธิในการครองราชย์ พระองค์ยังคงคุมมาร์ราคิชจนกระทั่งสวรรคตใน ค.ศ. 1236 แล้วพื้นที่ทั้งหมดตกอยู่ภายใต้การครองราชย์ของอับดุลวาฮิด